tarczka

tarczka (język polski)

tarczka (1.2)

tarczka (1.3)

tarczki (1.5)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od tarcza

(1.2) mała tarcza

(1.3) zool. element pancerzyka owadów, wchodzący w skład grzbietowej części tułowia; zob. też tarczka (anatomia owadów) w Wikipedii

(1.4) anat. spłaszczony twór stanowiący szkielet powieki i główny element osłony oka; zob. też tarczka kręgowców w Wikipedii

(1.5) spłaszczona osłona rękojeści szpady; zob. też tarczka (broń biała) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tarczka	tarczki
dopełniacz	tarczki	tarczek
celownik	tarczce	tarczkom
biernik	tarczkę	tarczki
narzędnik	tarczką	tarczkami
miejscownik	tarczce	tarczkach
wołacz	tarczko	tarczki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tarcza ż, tarcznik m, tarczówka ż, tarczyca ż, tarczowanie n

czas. tarczować ndk.

przym. tarczowy, tarczkowy, tarczycowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też tarczka w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarcza

• łaciński: (1.3) scutellum; (1.4) tarsus m
• włoski: (1.1) scudetto m; (1.2) scudetto m

źródła: