talar
talar (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) jedn. monet. duża moneta srebrna, początkowo stanowiąca równowartość złotego dukata[1]; zob. też talar w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik talar talary dopełniacz talara talarów celownik talarowi talarom biernik talara talary narzędnik talarem talarami miejscownik talarze talarach wołacz talarze talary
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od niem. Taler < niem. Joachimstaler[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) taler, thaler
- czeski: (1.1) tolar m
- duński: (1.1) daler w
- esperanto: (1.1) talero
- fiński: (1.1) taaleri
- łotewski: (1.1) dālderis
- niderlandzki: (1.1) daalder m
- niemiecki: (1.1) Taler m
- portugalski: (1.1) táler m
- rosyjski: (1.1) талер m
- słowacki: (1.1) toliar m
- szwedzki: (1.1) daler w
- węgierski: (1.1) tallér
- wilamowski: (1.1) tołer m, tōłer m
- włoski: (1.1) tallero m
- źródła:
- ↑ Słownik wyrazów obcych PWN, Warszawa 1991, s. 843
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Rzeczpospolita, Warszawa 2007, ISBN 978-83-60688-78-6.
talar (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- (1.1) toga (sędziowska, profesorska itp.)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła:
talar (język hiszpański)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) ścinać, wycinać (drzewo, las)
- (1.2) przen. niszczyć, plądrować, dewastować
- (1.3) (Andaluzja, Aragonia i Estremadura) przycinać (drzewo oliwne lub dąb)[1][2]
- (1.4) żargon złodziejski: zabierać, wyrywać[1]
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) (Argentyna) las drzew z rodziny wiązowca[1]
- (2.2) mit. skrzydło, które według poetów nosił bóg Merkury na pięcie[1][2]
przymiotnik
- (3.1) o stroju, ubiorze: powłóczysty, długi (do pięt)[3]
- (3.2) książk. piętowy[2]
- (3.3) mit. odnoszący się do skrzydeł na piętach Merkurego[1][2]
- odmiana:
- (1) koniugacja I: czasownik regularny
- (2) lm talares
- (3) lp talar m/ż; lm talares m/ż
- przykłady:
- (1.1) En este parque crecía un árbol milenario hasta que lo talaron. → W tym parku rosło tysiącletnie drzewo, aż zostało ścięte.
- składnia:
- (2.2) częściej w lm: talares
- synonimy:
- (1.1) cortar, serrar
- (1.2) arrasar, devastar, destruir, aniquilar
- (1.3) cortar, podar
- (1.4) quitar, arrancar
- (3.1) rozagante
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1) przym. talador; rzecz. tala ż, talador m, taladora ż, talaje m, talón m, talonero m
- (2.1) rzecz. tala ż
- (2.2) (3) czas. talonear; przym. talonario; rzecz. talón m, talonada ż, talonario m, talonazo m, talonera ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1) germ. *tālōn; por. swn. zâlôn[1]
- (2.1) hiszp. tala + -ar < qu. tára
- (2.2) (3) łac. talāris
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Hasło „talar” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Hasło „talar” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.
- ↑ Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 702.
talar (język norweski (nynorsk))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) mówca
- odmiana:
- (1.1) ein talar, talaren, talarar, talarane
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: