tłumik

tłumik (język polski)

tłumik (1.1)

tłumik (1.2)

tłumik (1.3)

pistolet z tłumikiem (1.5)

tłumiki (1.6)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mot. podzespół motoryzacyjny służące do tłumienia hałasu wydobywania się spalin z rury wydechowej

(1.2) muz. przyrząd wkładany do wylotu instrumentu dętego, który tłumi dźwięk, zmieniając jego natężenie i barwę

(1.3) muz. przyrząd do zmniejszania natężenia dźwięku instrumentu smyczkowego

(1.4) elektron. urządzenie lub podzespół do tłumienia transmitowanego sygnału

(1.5) techn. wojsk. urządzenie zakładane na lufę broni palnej tłumiące odgłos wystrzału; zob. też tłumik dźwięku w Wikipedii

(1.6) techn. zob. amortyzator

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tłumik	tłumiki
dopełniacz	tłumika	tłumików
celownik	tłumikowi	tłumikom
biernik	tłumik	tłumiki
narzędnik	tłumikiem	tłumikami
miejscownik	tłumiku	tłumikach
wołacz	tłumiku	tłumiki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) sordino

(1.3) sordino

(1.6) amortyzator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tłumienie n, stłumienie n, tłumica ż

zdrobn. tłumiczek m

czas. tłumić ndk., stłumić dk.

przym. tłumikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też tłumik w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: amortyzator

• angielski: (1.1) muffler; (1.5) silencer
• hiszpański: (1.1) silenciador m; (1.2) sordina ż; (1.3) sordina ż; (1.4) amortiguador m; (1.5) silenciador m; (1.6) amortiguador
• rosyjski: (1.1) глушитель m; (1.5) глушитель m
• ukraiński: (1.1) глушни́к m

źródła: