tętent
tętent (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik tętent dopełniacz tętentu celownik tętentowi biernik tętent narzędnik tętentem miejscownik tętencie wołacz tętencie
- przykłady:
- (1.1) Stanęliśmy i przez chwilę zaległa taka cisza, że słychać było tętent siwej klaczy dopędzającego nas adiutanta.[1]
- (1.1) Na przodzie orszaku smyczki dotąd w powietrzu sterczące na struny opadły; z dźwiękami skrzypiec i basetli wygrywających marsza zmieszał się turkot kół i tętent koni.[2]
- składnia:
- (1.1) tętent + D.
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) clop
- hiszpański: (1.1) trápala ż
- rosyjski: (1.1) топот m
- ukraiński: (1.1) тупіт m
- włoski: (1.1) scalpitio m
- źródła:
- ↑ B. Prus: Lalka
- ↑ E. Orzeszkowa: Nad Niemnem