tö

tö (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki lub wspólny

(1.1) odwilż

(1.2) śnieg z błotem, nadtopiony śnieg

odmiana:

(1) lp ett tö, töet lub en tö, tön; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) töväder, slaskväder, blidväder

(1.2) snösörja, snöslask, snömodd, dagsmeja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. töa

związki frazeologiczne:

przysłowie det som göms i snö kommer upp i tö

etymologia:

uwagi:

źródła: