tålmodighed (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) cierpliwość
odmiana:
(1.1) en tålmodighed, tålmodigheden, blm
przykłady:
(1.1) Politibetjenten tabte tålmodigheden og slog den berusede mand.Policjant stracił cierpliwość i uderzył pijanego mężczyznę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tålmod
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tålmodig
rzecz. tålmod
związki frazeologiczne:
etymologia:
duń. tålmodig + -hed
uwagi:
źródła: