szufla (język polski) edytuj

 
typowa szufla (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) łopata z ostro wygiętymi do góry krawędziami bocznymi blaszanego lub plastikowego ostrza i styliskiem zakończonym uchwytem w kształcie litery D lub T
(1.2) ilość materiału mieszcząca się na szufli (1.1)
(1.3) druk. blacha do formowania, przenoszenia i przechowywania tekstu

wykrzyknik

(2.1) pot. pozdrowienie, przywitanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
(2.2) pot. pożegnanie stosowane wobec kolegów, bliższych znajomych
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) U tej starej szufli urwał się trzonek.
(1.2) Zazwyczaj ile szufli węgla wsypujesz?
składnia:
(1.2) szufla + D.
kolokacje:
(1.1) blaszana / plastikowa szufla
(1.2) szufla koksu / węgla
synonimy:
(1.3) szufelka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) narzędzie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szuflak mzw, szuflisko n, szuflowanie n
zdrobn. szufelka ż
czas. szuflować ndk.
przym. szuflowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Schaufel[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „szufla” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

szufla (język węgierski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) oddech, tchnienie, dech
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lélegzet, szusz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. souffle
uwagi:
źródła: