sztymować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʃtɨ̃ˈmɔvaʨ̑], AS[štỹmovać], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) pot. pasować, zgadzać się
odmiana:
(1.1) tylko w 3. os.[1]: sztymuje, sztymują
przykłady:
(1.1) Że coś im w bankach nie sztymuje, / Że gdzieś zwęszyli kasy pełne / Lub upatrzyły tłuste szuje / Cło jakieś grubsze na bawełnę[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pasować, konweniować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztymowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 8, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1958–1969, s. 1192.
  2. Julian Tuwim, Do prostego człowieka