szturmować

szturmować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) brać szturmem, atakować

(1.2) przen. wchodzić z impetem, przepychać się

odmiana:

przykłady:

(1.1) Wojska zaczęły szturmować na fort powstańców.

(1.2) Ludzie szturmowali na siedziby komisji wyborczych już od świtu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) atakować, nacierać, najeżdżać, zajmować, zdobywać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. szturmowy

przysł. szturmem

rzecz. szturm mrz, szturmak mrz, szturman mos, szturmowanie n, szturmowiec mos, szturmówka ż, szturmwał mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. stürmen

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) stürmen
• ukraiński: (1.1) штурмувати
• węgierski: (1.1) rohamoz
• wilamowski: (1.1) śtürmowȧn; (1.2) śtürmowȧn

źródła: