sztuczność

sztuczność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃtuʧ̑nɔɕʨ̑], AS: [štučność]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co syntetyczne

(1.2) cecha tego, co jest imitacją

(1.3) cecha tego, co nienaturalne lub kogoś, kto zachowuje się nienaturalnie

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sztuczność
dopełniacz	sztuczności
celownik	sztuczności
biernik	sztuczność
narzędnik	sztucznością
miejscownik	sztuczności
wołacz	sztuczności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) syntetyczność

(1.2) nieprawdziwość, fałszywość

(1.3) nienaturalność, pretensjonalność

antonimy:

(1.1) naturalność

(1.2) autentyczność, prawdziwość

(1.3) naturalność, bezpretensjonalność, szczerość

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sztuczny

przysł. sztucznie

rzecz. sztuczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.1) штучність ż; (1.2) штучність ż

źródła: