sztubak

sztubak (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈʃtubak], AS: [štubak]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) przest. uczeń szkoły średniej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sztubak	sztubacy
dopełniacz	sztubaka	sztubaków
celownik	sztubakowi	sztubakom
biernik	sztubaka	sztubaków
narzędnik	sztubakiem	sztubakami
miejscownik	sztubaku	sztubakach
wołacz	sztubaku	sztubacy
depr. M. i W. lm: (te) sztubaki

przykłady:

(1.1) Ty zaś masz maniery jak sztubak z młodszych klas!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) uczeń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sztuba ż, sztubactwo n, sztubowy mos

forma żeńska sztubaczka ż

czas. sztubaczyć ndk.

przym. sztubowy, sztubacki

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. sztuba + -ak

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) amer. sophomore, freshman

źródła: