sztama (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʃtãma], AS[štãma], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. koleżeński lub przyjacielski układ z kimś, zobowiązujący do wzajemnej pomocy[1]
(1.2) przest. zob. sztam[2]
odmiana:
(1.1) blm,
(1.2)
przykłady:
(1.1) Chcę, żeby między nami była sztama, rozumiesz? Bracia powinni iść z sobą ręka w rękę.[2]
(1.1) Sztama! To znaczy, musimy trzymać jeden z drugim. I ani pary z gęby o tym, o czym ze sobą gadamy[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sztam m, sztamajza ż
związki frazeologiczne:
zawrzeć sztamętrzymać sztamę
etymologia:
(1.2) niem. Stamm
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „sztama” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Hasło „sztama” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Kariera Nikodema Dyzmy, Warszawa 2014, s. 166.