sztacheta
sztacheta (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wąska deska będąca częścią pionowego obicia płotu
- (1.2) metalowy pręt stanowiący element konstrukcyjny płotu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sztacheta sztachety dopełniacz sztachety sztachet celownik sztachecie sztachetom biernik sztachetę sztachety narzędnik sztachetą sztachetami miejscownik sztachecie sztachetach wołacz sztacheto sztachety
- przykłady:
- (1.1) Koło ogrodu wysoki płot z zielonych sztachet, a każda sztacheta u góry w uproszczony kształt serca rzezana. Ile sztachet, tyle serc zielonych. Ładne to było[1].
- (1.2) Kilku mężczyznom udało się przeleźć przez wysokie ogrodzenie, inni siedzieli na żelaznych prętach sztachet i lżyli żołnierzy[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1-2) płot
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sztacheciarz m, sztachetówka ż
- przym. sztachetowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Staket < wł. stacchetta[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pale
- białoruski: (1.1) штыкеціна ż
- jidysz: (1.1) שטאַכעטע (sztachete) ż
- rosyjski: (1.1) штакетина ż
- ukraiński: (1.1) штахет m
- źródła:
- ↑ Gustaw Morcinek Miód w sercu i inne nowele, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1971, s. 166.
- ↑ Gdy owoc dojrzewa, Jan Brzechwa, 1958 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „sztacheta” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.