szrapnel

szrapnel (język polski)

szrapnel (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃrapnɛl], AS: [šrapnel]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. pocisk artyleryjski zawierający metalowe odłamki, które rozpryskują się podczas wybuchu zapalnika czasowego; zob. też szrapnel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szrapnel	szrapnele
dopełniacz	szrapnela	szrapneli
celownik	szrapnelowi	szrapnelom
biernik	szrapnel	szrapnele
narzędnik	szrapnelem	szrapnelami
miejscownik	szrapnelu	szrapnelach
wołacz	szrapnelu	szrapnele

przykłady:

(1.1) Kiedy mój starszy brat wrócił z wojny miał na czole srebrną gwiazdkę a pod gwiazdką przepaść / to odłamek szrapnela trafił go pod Verdun…

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. szrapnelowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. shrapnel, od nazwiska angielskiego generała Henry'ego Shrapnela, twórcy tego rodzaju amunicji

uwagi:

(1.1) zobacz też: bomba kasetowa

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) shrapnel, shrapnel shell
• białoruski: (1.1) шрапнель ż
• czeski: (1.1) šrapnel
• francuski: (1.1) shrapnel
• kataloński: (1.1) metralla ż
• niemiecki: (1.1) Schrapnell n
• nowogrecki: (1.1) θραύσμα n
• rosyjski: (1.1) шрапнель ż
• słowacki: (1.1) šrapnel m
• ukraiński: (1.1) шрапнель ż
• włoski: (1.1) shrapnel

źródła: