szpicel
szpicel (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pogard. tajny agent, szpieg[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szpicel szpicle dopełniacz szpicla szpicli / szpiclów celownik szpiclowi szpiclom biernik szpicla szpicli / szpiclów narzędnik szpiclem szpiclami miejscownik szpiclu szpiclach wołacz szpiclu szpicle depr. M. i W. lm: (te) szpicle
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) agent, szpieg, wywiadowca, obserwator, donosiciel, środ. kapusta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szpiclowanie n, szpiclostwo n, szpiclówka ż
- czas. szpiclować ndk.
- przym. szpiclowski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) snoop, sleuth, informant, mole, slang. nark
- czeski: (1.1) čmuchal m
- hiszpański: (1.1) hurón m, (Kolumbia) rana ż
- niemiecki: (1.1) Spitzel m, Aufpasser m
- norweski (bokmål): (1.1) spion m
- norweski (nynorsk): (1.1) spion m
- szwedzki: (1.1) spion w
- włoski: (1.1) confidente m, informatore m, spione m, spia ż, birro m
- źródła:
