wymowa:
IPA[ʃɔˈvʲĩɲism̥], AS[šovʹĩńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. skrajna postać nacjonalizmu, w której bezkrytyczne uwielbienie do własnego narodu jest połączone z pogardą i wrogością wobec mniejszości narodowych i innych narodów; zob. też szowinizm w Wikipedii
(1.2) socjol. postawa charakteryzująca się nietolerancją i przyznawaniem uprzywilejowanej pozycji własnej płci, rasie czy grupie społecznej
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) okazywać / manifestować / zwalczać szowinizm • przeciwstawiać się szowinizmowi
(1.2) szowinizm gatunkowymęski szowinizm / żeński szowinizm
synonimy:
antonimy:
(1.1) kosmopolityzm, internacjonalizm
(1.2) tolerancja, otwartość
hiperonimy:
(1.1) nacjonalizm, nietolerancja
(1.2) nietolerancja
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szowinista m, szowinistka ż, szowinistyczność ż
przym. szowinistyczny
przysł. szowinistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. chauvinisme[2]
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „‑zmie” wymawia się alternatywnie jako „‑zmie” albo „‑źmie”.
  2.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3.   Hasło „szowinizm” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.