szlachtować (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʃlaxˈtɔvaʨ̑], AS[šlaχtovać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przest. zarzynać bydło
(1.2) pot. mordować ludzi
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Zanim sam zaczął szlachtować, młody Karol asystował przy zabijaniu zwierząt w rzeźni[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ubijać, zarzynać
(1.2) mordować, zarzynać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) zabijać
(1.2) zabijać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szlachtowanie, zaszlachtowanie
rzecz. szlachcic
czas. zaszlachtować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. schlachten[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Wesołowski, CKM, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „szlachtować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.