szkuta

szkuta (język polski)

model szkuty (1.1) żaglowej

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) żegl. hist. płaskodenny, bezpokładowy statek, z początku żaglowy, przystosowany do transportu śródlądowego ładunków masowych; zob. też szkuta w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkuta	szkuty
dopełniacz	szkuty	szkut
celownik	szkucie	szkutom
biernik	szkutę	szkuty
narzędnik	szkutą	szkutami
miejscownik	szkucie	szkutach
wołacz	szkuto	szkuty

przykłady:

(1.1) Część towaru, na którą składały się głównie garbowane skóry i beczułki z nieznaną zawartością, była z przystani przenoszona na wozy, operację nadzorował brodaty kupiec. Na jedną ze szkut wprowadzano byka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) statek

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkutnik mos, szkutnictwo mrz

przym. szkutniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.niderl. scute

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) chalana ż, chata ż

źródła: