szkielecik
szkielecik (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szkielecik szkieleciki dopełniacz szkieleciku[1][2] szkielecików celownik szkielecikowi szkielecikom biernik szkielecik szkieleciki narzędnik szkielecikiem szkielecikami miejscownik szkieleciku szkielecikach wołacz szkieleciku szkieleciki
- przykłady:
- (1.1) Jak godzą się te drapieżniki z bezbronnymi pingwinkami Adeli […]? Odpowiedź na to pytanie dają bielejące tu i ówdzie szkieleciki piskląt. Jedne oczyszczone dokładnie z mięsa, inne ledwie napoczęte z wyżartymi wnętrznościami[3].
- (1.2) Na tym nędznym szkieleciku postanowiłem oprzeć ogromną obudowę historyczną dwudziestu lat niezwykle dramatycznych wydarzeń, których dokumentacja była już po wielekroć opisywana w dziełach naukowych i popularnych[4].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szkielet m
- przym. szkieletowy
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1-2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: szkielet
- źródła:
- ↑ Hasło „szkielecik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „szkielecik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Alina Centkiewiczowa, Morze nr 10, 1961, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Marian Brandys, Dziennik 1972, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.