szkielecik (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: szkielet (kości)
(1.2) zdrobn. od: szkielet (podstawa)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jak godzą się te drapieżniki z bezbronnymi pingwinkami Adeli […]? Odpowiedź na to pytanie dają bielejące tu i ówdzie szkieleciki piskląt. Jedne oczyszczone dokładnie z mięsa, inne ledwie napoczęte z wyżartymi wnętrznościami[3].
(1.2) Na tym nędznym szkieleciku postanowiłem oprzeć ogromną obudowę historyczną dwudziestu lat niezwykle dramatycznych wydarzeń, których dokumentacja była już po wielekroć opisywana w dziełach naukowych i popularnych[4].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szkielet m
przym. szkieletowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. szkielet + -ik
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: szkielet
źródła:
  1.   Hasło „szkielecik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „szkielecik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Alina Centkiewiczowa, Morze nr 10, 1961, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  4. Marian Brandys, Dziennik 1972, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.