szkaradnica (język polski)

edytuj
 
szkaradnica (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. szpetna kobieta
(1.2) icht. Synanceia verrucosa[1], jadowita ryba morska z rodziny skorpenowatych; zob. też szkaradnica w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Oskar nazwał mnie szkaradnicą, nienawidzę tego chłopaka.
(1.2) Zagrzebujące się w mulistym dnie szkaradnice czatują na przepływające ofiary.
składnia:
kolokacje:
(1.2) hodować / złapać / złowić szkaradnicę
synonimy:
(1.2) synanceja
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) kobieta
(1.2) ryba
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zeszkaradnienie n, szkarada ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradzieństwo n, szkaradztwo n
czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.
przym. szkaradny
przysł. szkaradnie, szkaradniej
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szkaradny[2]
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Ryby
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Synanceia verrucosa” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2.   Hasło „szkaradnica” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.