szkarłatnik

szkarłatnik (język polski)

muszle szkarłatnika (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Thais haemastoma, ślimak morski o ozdobnej kolczastej muszli

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkarłatnik	szkarłatniki
dopełniacz	szkarłatnika	szkarłatników
celownik	szkarłatnikowi	szkarłatnikom
biernik	szkarłatnika	szkarłatniki
narzędnik	szkarłatnikiem	szkarłatnikami
miejscownik	szkarłatniku	szkarłatnikach
wołacz	szkarłatniku	szkarłatniki

przykłady:

(1.1) W starożytności wydzielinę szkarłatników wykorzystywano do wytwarzania szkarłatnego barwnika.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) purpurowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkarłat mrz, szkarłatowość ż, szkarłatnienie n, szkarłatnica ż, szkarłacica ż, szarłat mrz, szarłatność ż, szarłatowatość ż

czas. szkarłatnieć ndk.

przym. szarłatowaty, szkarłatny, szkarłatowy, szarłatny

przysł. szkarłatnie, szkarłatno

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szkarłat + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: