szeptun
szeptun (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szeptun szeptuni[2] dopełniacz szeptuna szeptunów celownik szeptunowi szeptunom biernik szeptuna szeptunów narzędnik szeptunem szeptunami miejscownik szeptunie szeptunach wołacz szeptunie szeptuni[2] depr. M. i W. lm: (te) szeptuny[2] - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szeptun szeptuny dopełniacz szeptuna szeptunów celownik szeptunowi szeptunom biernik szeptun szeptuny narzędnik szeptunem szeptunami miejscownik szeptunie szeptunach wołacz szeptunie szeptuny
- przykłady:
- (1.1) Kiedy zawiodła medycyna konwencjonalna, chory udał się do szeptuna.
- (1.1) W Polsce szeptuni mieszkają głównie na Podlasiu.
- (2.1) W uprzęży pobrzękiwały trzy dzwonki (szeptun, bałabon i kałatało), słomiane siedzenie pokrywał kilim, zaś za plecami woźnicy siedział służący kozak[3].
- (2.1) Jedynymi zaprzęgami kołowymi wyposażonymi w dzwonki były bałaguły, których uprzęże posiadały zamocowane na szerokim skórzanym pasie: kuliste szeptuny, blaszane bałabony i drewniane kałatały[4].
- (2.1) Wyróżnikiem bałaguł były także dzwonki o różnej głośności i konstrukcji, do których należały bałabony, kałatały i szeptuny[5].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szept m, szepcik m, szeptanie n, szeptanina ż, szeptaninka ż, szeptanka ż, szeptliwość ż, szepnięcie n, naszept m, naszeptanie n, naszeptywanie n, odszepnięcie n, odszeptanie n, odszeptywanie n, poszept m, poszeptanie n, poszeptywanie n, poszepnięcie n, wyszeptanie n, wyszeptywanie n, zaszeptanie n, zaszeptaność ż
- czas. szeptać ndk., szeptać się ndk., szepnąć dk., naszeptać dk., naszeptywać ndk., odszeptać dk., odszeptywać ndk., odszepnąć dk., poszeptać dk., poszeptywać ndk., poszepnąć dk., wyszeptać dk., wyszeptywać ndk., wszeptywać ndk., zaszeptać dk., zaszeptać się dk.
- przym. szeptliwy, szepczący, zaszeptany
- przysł. szeptliwie, szepcząco
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „szeptun” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Hasło „szeptun” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Szybko i szybciej, Dorota Siwicka, Marek Bieńczyk, Aleksander Nawarecki, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ muzeumgalowice.pl
- ↑ muzeumgalowice.pl
