sześćset
sześćset (język polski)
edytuj- znaczenia:
liczebnik główny
- (1.1) 600
- przykłady:
- (1.1) Na przykład w federalnych sądach apelacyjnych zasiada około dwustu sędziów, a w sądach rejonowych około sześciuset[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. sześćsetny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. šestь sъtъ[2]
- uwagi:
- Zbitka spółgłoskowa śćs ulega uproszczeniu, dlatego słowniki podają ‹sześset› /ˈʃɛɕsɛt/ jako wymowę wzorcową. W mowie potocznej dopuszczalna jest wymowa ‹szejset› /ˈʃɛjsɛt/. Wymowa zgodna z pisownią ‹sześćset› /ˈʃɛɕʨ̑sɛt/ jest przez większość językoznawców uznawana za hiperpoprawną (niepoprawną)[3][4][5][6][7][8]. Zdanie odrębne wyraża Mirosław Bańko, uznając wymowę ‹sześćset› za wymowę „pedantyczną”[9]. Za niepoprawną uważa się także wymowę ‹szesset›[3][4][8].
- Człon -set pochodzi od liczebnika sto, który odmieniał się dawniej jak rzeczownik. Odzwierciedla to tradycyjne akcentowanie formy sześciuset na pierwszą sylabę. W mowie potocznej dopuszcza się także akcentowanie tej formy na drugą sylabę[4][10].
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 600
- źródła:
- ↑ Stanisław Głąbiński, Polityka po amerykańsku, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „sześćset” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ 3,0 3,1 Agnieszka Wierzbicka, Katedra Współczesnego Języka Polskiego. Uniwersytet Łódzki. Poradnia językowa
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011, s. 1139, ISBN 978-83-01-14198-1
- ↑ Katarzyna Wyrwas, Poradnia Językowa. Archiwum, 2004
- ↑ Katarzyna Mazur, Poradnia Językowa. Archiwum, 2012
- ↑ Jarosław Łachnik, Tajniki wymowy: sześćset, szejset czy seśset?, 2016
- ↑ 8,0 8,1 Katarzyna Kłosińska (red.), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, Wydawnictwo Felberg SJA, Warszawa, 2004, s. 159, ISBN 83-88667-06-8
- ↑ Mirosław Bańko, Pięćset i sześćset, 2007
- ↑ Mirosław Bańko, Mały słownik wyrazów kłopotliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2003, s. 276, ISBN 83-01-13940-4