szatniarz

szatniarz (język polski)

szatniarze (1.1) na stanowiskach pracy

wymowa:

IPA: [ˈʃatʲɲaʃ], AS: [šatʹńaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pracująca w szatni instytucji o otwartym lub półotwartym dostępie (teatry, szkoły), przyjmująca i wydająca odzież wierzchnią w czasie pobytu klientów w tych instytucjach; zob. też szatniarz w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szatniarz	szatniarze
dopełniacz	szatniarza	szatniarzy
celownik	szatniarzowi	szatniarzom
biernik	szatniarza	szatniarzy
narzędnik	szatniarzem	szatniarzami
miejscownik	szatniarzu	szatniarzach
wołacz	szatniarzu	szatniarze

przykłady:

(1.1) Za odzież pozostawioną w szatni szatniarz nie odpowiada.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szatnia ż, szata ż

forma żeńska szatniarka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cloakroom attendant
• białoruski: (1.1) гардэробшчык m
• bułgarski: (1.1) гардеробиер m
• francuski: (1.1) vestiaire m, employé m de vestiaire
• hiszpański: (1.1) guardarropa m
• nowogrecki: (1.1) ιματιοφύλακας m
• rosyjski: (1.1) гардеробщик m
• ukraiński: (1.1) гардеробник m

źródła: