szarpie (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) dawny materiał opatrunkowy uzyskiwany z nitek ręcznie wyskubanych ze starego płótna lnianego lub bawełnianego; zob. też szarpie w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: szarpać
odmiana:
(1.1) blp
(2.1) zob. szarpać
przykłady:
(1.1) Sufrażystki ogłaszały strajki, głodówki, podpalały urzędy publiczne. U nas nie było tak dramatycznych epizodów. Polki w tym czasie haftowały sztandary, darły szarpie i chodziły na msze za ojczyznę[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) drzeć / skubać szarpie
synonimy:
(1.1) skubanka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. charpie[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polityka, nr 32, Warszawa, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „szarpie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.