szantażystka (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌʃãntaˈʒɨstka], ASãntažystka], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta, która stosuje szantaż, która szantażuje kogoś
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Polityk nie przestraszył się gróźb szantażystki i od razu poszedł na policję.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) przestępczyni
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szantaż m, szantażyk m, szantażowanie n, zaszantażowanie n
forma męska szantażysta m
czas. szantażować ndk., zaszantażować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) forma żeńska od: szantażysta
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: szantażysta
źródła: