szafarz

szafarz (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. osoba odpowiedzialna za spiżarnię na dworze magnackim i w folwarku szlacheckim; zob. też szafarz (urzędnik dworski) w Wikipedii

(1.2) daw. urzędnik odpowiedzialny za sprawy finansowe miasta lub państwa w dawnej Polsce

(1.3) osoba decydująca o rozdawnictwie jakichś dóbr

(1.4) rel. osoba uprawniona do udzielania sakramentu; zob. też szafarz sakramentu w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szafarz	szafarze
dopełniacz	szafarza	szafarzy / rzad. szafarzów
celownik	szafarzowi	szafarzom
biernik	szafarza	szafarzy / rzad. szafarzów
narzędnik	szafarzem	szafarzami
miejscownik	szafarzu	szafarzach
wołacz	szafarzu	szafarze

przykłady:

(1.4) Największymi w królestwie niebieskim nie są szafarze, ale święci.

(1.4) Dziś w autobusie ponownie towarzyszył mi szafarz z mojej parafii.

składnia:

kolokacje:

(1.4) nadzwyczajny szafarz Komunii Świętej

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szafarnia ż, szafarstwo n

forma żeńska szafarka ż

czas. szafarzyć ndk.

przym. szafarny, szafarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

swn. schaffaere, niem. schaffen → porządkować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.4) minister
• włoski: (1.4) ministro m

źródła: