synobójca

synobójca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. zabójca własnego syna

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	synobójca	synobójcy
dopełniacz	synobójcy	synobójców
celownik	synobójcy	synobójcom
biernik	synobójcę	synobójców
narzędnik	synobójcą	synobójcami
miejscownik	synobójcy	synobójcach
wołacz	synobójco	synobójcy

przykłady:

(1.1) Proces Czesława H., którego prokuratura oskarżyła o zabicie syna Sebastiana, zaczął się wczoraj w łódzkim Sądzie Okręgowym. Synobójcy grozi dożywocie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zabójca

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. synobójstwo n

forma żeńska synobójczyni ż

przym. synobójczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. syn + -o- + -bójca

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) сыназабойца m
• hiszpański: (1.1) filicida m
• rosyjski: (1.1) сыноубийца m
• ukraiński: (1.1) синовбивця m, синовбивець m

źródła: