syndare

syndare (język szwedzki) edytuj

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) grzesznik^[1]

odmiana:: en syndare, syndar(e)n, syndare, syndarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: czas. synda; rzecz. synderska, synd; przysł. syndigt; przym. syndig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 472.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=syndare&oldid=6851647”