symulant (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[sɨ̃ˈmulãnt], AS[sỹmulãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która coś udaje, symuluje, zwłaszcza chorobę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pozorant; pot. udawacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. symulacja ż, symulanctwo n, symulka ż, symulator m, symulowanie n
zdrobn. symulancik m
forma żeńska symulantka ż
czas. symulować ndk.
przym. symulacyjny, symulatorowy
przysł. symulacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Simulant[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.