sylf (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[sɨlf], AS[sylf]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) mit. duch powietrza ze średniowiecznych wierzeń ludowych, z którym mógł się przyjaźnić człowiek, który zachował czystość duszy[1]; zob. też sylf w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) żywiołak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska sylfida ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. sylphe < łac. sylphus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Tom 41: sufi-szwalny red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo Krupisz, 2002, s. 114, ISBN 9788388276743.