sygnalista (język polski) edytuj

 
sygnalista (1.1)
 
sygnalista (1.2)
wymowa:
IPA[ˌsɨɡnaˈlʲista], AS[sygnalʹista], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto nadaje i odbiera sygnały, np. świetlne, radiowe itp.; zob. też sygnalista w Wikipedii
(1.2) trębacz (wojskowy, harcerski), który wygrywa sygnały na trąbce lub fanfarze
(1.3) człowiek, który działając w dobrej intencji, ujawnia lub zgłasza nieprawidłowości, do jakich dochodzi w miejscu pracy, a które naruszają interes pracodawcy lub interes publiczny[1]; zob. też sygnalista (demaskator) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Sygnalista Karlik, przy windzie wpisuje w tablicę wyciągnięte wozy z urobkiem.[2]
(1.2) Wesoło wtórowały dźwięczne trąbki sygnalistów.[2]
(1.3) Podczas procesu o ekstradycję niezależnego dziennikarza i sygnalisty Juliana Asange’a, jego obrońcy przedstawili zeznania świadka, który twierdził, że USA naciskały na zgładzenie Juliana Assange’a.[3]
składnia:
kolokacje:
(1.1) sygnalista szybowy
synonimy:
(1.3) whistleblower
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) trębacz
(1.3) demaskator, informator
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sygnał m, sygnalizacja ż, sygnalizowanie n, zasygnalizowanie n, sygnałówka ż, sygnalizator m
forma żeńska sygnalistka ż
czas. sygnalizować ndk., zasygnalizować dk.
przym. sygnałowy, sygnalizacyjny
przysł. sygnałowo, sygnalizacyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „sygnalista” w: Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Najnowsze słownictwo polskie, red. Mirosław Bańko, Maciej Czeszewski, Jan Burzyński.
  2. 2,0 2,1   Hasło „sygnalista” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Maciej Wiśniowski „USA chciały otruć Juliana Assange’a”, serwis Starajk.eu, 2020-09-30