svikt (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) elastyczność, sprężystość, gibkość[1]
(1.2) sprężynowanie[2]
odmiana:
(1.1-2) en svikt, svikten, svikter, svikterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. svikta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „svikt” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 470.