Wikisłownik

suwerenność

suwerenność (język polski)

edytuj
wymowa:
​?/i, IPA: [ˌsuvɛˈrɛ̃nːɔɕt͡ɕ], AS: [suverẽ•ność], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.• gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) polit. niezależność od innych państw, ich władz lub instytucji
(1.2) odprzym. cecha tego, co jest suwerenne; cecha tych, którzy są suwerenni
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniksuwerennośćsuwerenności
dopełniaczsuwerennościsuwerenności
celowniksuwerennościsuwerennościom
bierniksuwerennośćsuwerenności
narzędniksuwerennościąsuwerennościami
miejscowniksuwerennościsuwerennościach
wołaczsuwerennościsuwerenności
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) niepodległość, niezawisłość, niezależność
antonimy:
(1.1) niesuwerenność, niewola, zależność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. suweren m, niesuwerenność ż
przym. suwerenny, niesuwerenny
przysł. suwerennie, niesuwerennie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=suwerenność&oldid=8472222”