suspensa
suspensa (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kośc. kara stosowana wobec duchownych, polegająca na zakazie lub ograniczeniu możliwości pełnienia czynności przynależnych z racji stanu lub funkcji; zob. też suspensa w Wikipedii
- (1.2) przest. zawieszenie kogoś w urzędowaniu
- (1.3) przest. zawieszenie mocy obowiązującego prawa
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suspensa suspensy dopełniacz suspensy suspens celownik suspensie suspensom biernik suspensę suspensy narzędnik suspensą suspensami miejscownik suspensie suspensach wołacz suspenso suspensy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. suspendowany mos, suspendowanie n, suspens mrz, suspensja ż, suspensorium n
- czas. suspendować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. suspensio → zawieszenie, powstrzymanie[1]; franc. suspense[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) suspension
- francuski: (1.1) suspension ż
- hiszpański: (1.1) suspensión ż
- łaciński: (1.1) suspensio ż
- niemiecki: (1.1) Suspension ż
- włoski: (1.1) sospensione ż
- źródła:
- ↑
Hasło „suspensa” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wielki słownik języka polskiego PWN, red. Stanisław Dubisz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2018, ISBN 978–83–01–19910–4.
