superlative

superlative (język angielski) edytuj

wymowa:: bryt. (RP) IPA: /suːˈpɜː.lə.tɪv/ lub /sjuːˈpɜː.lə.tɪv/, SAMPA: /su:"p3:.l@.tIv/ lub SAMPA: /sju:"p3:.l@.tIv/; amer. IPA: /suˈpɝː.lə.tɪv/, SAMPA: /su"p3`.l@.tIv/; wymowa amerykańska^?/i; wymowa australijska^?/i; wymowa brytyjska^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) najwyższy, wspaniały, doskonały

rzeczownik

(2.1) gram. stopień najwyższy, superlatyw

(2.2) superlatywa

odmiana:: (1) nie stopniuje się; (2) lp superlative; lm superlatives

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) supreme

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: przysł. superlatively

związki frazeologiczne:

etymologia:: łac. superlativus (superlātīvus), superlatus (superlātus) z łac. superferre^[1]

uwagi:: (2.2) najczęściej w lm

źródła:

↑ Hasło „superlative” w: The Free Dictionary by Farlex.

superlative (interlingua) edytuj

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) najwyższy, wspaniały

rzeczownik

(2.1) gram. stopień najwyższy, superlatyw

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=superlative&oldid=8348692”