sublimat

sublimat (język polski)

wymowa:

IPA: [subˈlʲĩmat], AS: [sublʹĩmat], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. zwyczajowa nazwa chlorku rtęci(II); zob. też chlorek rtęci(II) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	sublimat
dopełniacz	sublimatu
celownik	sublimatowi
biernik	sublimat
narzędnik	sublimatem
miejscownik	sublimacie
wołacz	sublimacie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sublimowanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Sublimat < franc. sublimé

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) corrosive sublimate
• esperanto: (1.1) sublimato, sublimaĵo
• francuski: (1.1) sublimé m
• niemiecki: (1.1) Sublimat n
• węgierski: (1.1) szublimát

źródła:

sublimat (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) sublimat

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. sublimato

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Sublimat

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

źródła: