subjekt

subjekt (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) gram. podmiot

(1.2) praw. podmiot

(1.3) filoz. podmiot

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	subjekt	subjekty
dopełniacz	subjektu	subjektů
celownik	subjektu	subjektům
biernik	subjekt	subjekty
wołacz	subjekte	subjekty
miejscownik	subjektě / subjektu	subjektech
narzędnik	subjektem	subjekty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

subjekt (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsubjœgt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) gram. podmiot

(1.2) filoz. podmiot

odmiana:

(1) et subjekt, subjektet, subjekter, subjekterne

przykłady:

(1.1) Infinitiv kan stå som subjekt og objekt. → Bezokolicznik może być podmiotem i dopełnieniem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) grundled

antonimy:

(1.1) objekt

(1.2) objekt

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

subjekt (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) podmiot

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. subjekto

czas. subjekta

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. subiectum

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.

źródła:

subjekt (język szwedzki)

wymowa:

IPA: [subjekt]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) podmiot

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: