subiektywny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌsubʲjɛkˈtɨvnɨ], AS[subʹi ̯ektyvny], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stronniczy, odznaczający się subiektywizmem
(1.2) psych. filoz. zależny od podmiotu poznającego[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Procesy orientacji mogą być rozpatrywane w wymiarze zjawisk zarówno obiektywnych, jak i subiektywnych (psychicznych)[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) skrajnie subiektywny
(1.2) idealizm subiektywny • subiektywny sąd / osąd / punkt widzenia • subiektywna opinia • subiektywna jaźń • subiektywne odczucie • subiektywne objawy • subiektywne przemyślenia
synonimy:
(1.1) nieobiektywny, tendencyjny, jednostronny, uznaniowy
(1.2) osobisty, indywidualny
antonimy:
(1.1) bezstronny, obiektywny, niezaangażowany, niezależny, neutralny, rzetelny, sprawiedliwy
(1.2) autentyczny, obiektywny, realny, rzeczywisty, faktyczny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. subiektywizm m, subiektywność ż, subiektywizm m
przysł. subiektywnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „subiektywny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn (red.), Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.