sułtan
sułtan (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sułtan sułtanowie
sułtanidopełniacz sułtana sułtanów celownik sułtanowi sułtanom biernik sułtana sułtanów narzędnik sułtanem sułtanami miejscownik sułtanie sułtanach wołacz sułtanie sułtanowie
sułtani
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sultan
- arabski: (1.1) سلطان
- azerski: (1.1) sultan
- baskijski: (1.1) sultan
- białoruski: (1.1) султан m
- bułgarski: (1.1) султан m
- czeski: (1.1) sultán
- esperanto: (1.1) sultano
- farerski: (1.1) sultánur m (do weryfikacji)
- francuski: (1.1) sultan
- gruziński: (1.1) სულთანი
- hindi: (1.1) सुल्तान m (do weryfikacji)
- hiszpański: (1.1) sultán m
- ido: (1.1) sultano (do weryfikacji)
- interlingua: (1.1) sultan
- irlandzki: (1.1) sabhdán m (do weryfikacji)
- kataloński: (1.1) sultà m, soldà m
- kazachski: (1.1) сұлтан
- niemiecki: (1.1) Sultan m
- nowogrecki: (1.1) σουλτάνος m (do weryfikacji)
- portugalski: (1.1) sultão m (do weryfikacji)
- rosyjski: (1.1) султан m
- serbsko-chorwacki: (1.1) sultan m (do weryfikacji)
- słowacki: (1.1) sultán m
- somalijski: (1.1) suldaan
- staroirlandzki: (1.1) sabdán m (do weryfikacji)
- suahili: (1.1) sultani
- turecki: (1.1) sultan, osmański padişah
- turkmeński: (1.1) soltaan (do weryfikacji)
- ukraiński: (1.1) султан m
- węgierski: (1.1) szultán (do weryfikacji)
- włoski: (1.1) sultano
- źródła:
- ↑ Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1969
- ↑ Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5.