stylistyka

stylistyka (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. jęz. dział nauki zajmujący się opisem i analizą stylów językowych

(1.2) liter. archit. muz. szt. styl charakterystyczny dla danego twórcy lub dzieła

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. styl mrz

czas. stylizować ndk.

przym. stylowy, stylistyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stylistics; (1.2) style
• azerski: (1.1) stilistika
• baskijski: (1.1) estilistika
• białoruski: (1.1) стылістыка ż
• bułgarski: (1.1) стилистика ż
• czeski: (1.1) stylistika ż
• esperanto: (1.1) stilistiko
• górnołużycki: (1.1) stilistika ż
• łotewski: (1.1) stilistika ż
• macedoński: (1.1) стилистика ż
• niemiecki: (1.1) Stilistik ż, Stilkunde ż; (1.2) Stil m
• słowacki: (1.1) štylistika ż
• węgierski: (1.1) stilisztika

źródła: