stursk (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uparty, krnąbrny, bezczelny, arogancki, butny, zarozumiały, zadzierający nosa
odmiana:
(1.1) stursk, sturskt, sturska; st. wyższy sturskare; st. najwyższy sturskast
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) en stursk minbutna minastursk i munenarogancki w słowach
synonimy:
(1.1) trotsig, trilsk, uppstudsig, motsträvig, uppnosig, näsvis, fräck, kaxig
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sturskhet
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: