strzykacz

strzykacz (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsṭʃɨkat͡ʃ], AS: [sṭšykač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się zakażaniem wszy; zob. też strzykacz (zawód) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) mikol. grzyb z rodziny gwiazdoszowatych

odmiana:

przykłady:

(1.1) Strzykacze wprowadzali bakterie do jelita wszy z użyciem specjalnej kapilary.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strzykawka ż, strzykawa ż, strzykwa ż, strzykanie n, strzyknięcie n

czas. strzykać ndk., strzyknąć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: