stryk

stryk (język polski)

wymowa:

IPA: [strɨk], AS: [stryk]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. brat ojca

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) zob. stryczek

(2.2) gw. (Śląsk Cieszyński) kulin. smażony placek ziemniaczany

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stryk	strykowie
dopełniacz	stryka	stryków
celownik	strykowi	strykom
biernik	stryka	stryków
narzędnik	strykiem	strykami
miejscownik	stryku	strykach
wołacz	stryku	strykowie

przykłady:

(1.1) A po wtóre, słuchaj: poszedł do Lichtensteina twój stryk, a potem pójdę jeszcze i ja. Nie hańba ci będzie przeprosić go za winę, boś zawinił – i nie żadnego Lichtensteina, ale posła będziesz przepraszał.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stryj, stryjec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. stryczny, stryjny

rzecz. stryjec mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: placek

źródła: