strupieszały

strupieszały (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌstrupʲjɛˈʃawɨ], AS: [strupʹi ̯ešau̯y], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) prawie martwy, obumierający ze starości

(1.2) nieaktualny, starodawny

odmiana:

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	strupieszały		strupieszała	strupieszałe	strupieszali	strupieszałe
dopełniacz	strupieszałego		strupieszałej	strupieszałego	strupieszałych
celownik	strupieszałemu		strupieszałej	strupieszałemu	strupieszałym
biernik	strupieszałego	strupieszały	strupieszałą	strupieszałe	strupieszałych	strupieszałe
narzędnik	strupieszałym		strupieszałą	strupieszałym	strupieszałymi
miejscownik	strupieszałym		strupieszałej	strupieszałym	strupieszałych
wołacz	strupieszały		strupieszała	strupieszałe	strupieszali	strupieszałe

przykłady:

(1.2) Kto zdecydował politycznie? – strupieszały rząd londyński, gromada karierowiczów, która chciała Churchillowi się przypodobać, a która wykazała jedynie, że zapomniała Jałtę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) strupieszałe drzewo, strupieszała twarz

(1.2) strupieszałe poglądy, strupieszałe towarzystwo

synonimy:

(1.2) przeżyty, skostniały, nienowoczesny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strupieszenie n, strupieszałość ż

czas. strupieszeć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: