strucla

strucla (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstruʦ̑la], AS: [strucla]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. podłużna słodka bułka drożdżowa, nadziewana masą makową lub powidłami

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strucla	strucle
dopełniacz	strucli	strucli
celownik	strucli	struclom
biernik	struclę	strucle
narzędnik	struclą	struclami
miejscownik	strucli	struclach
wołacz	struclo	strucle

przykłady:

(1.1) Mama upiekła dziś struclę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) strucla z makiem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strucel m

zdrobn. strucelka ż

przym. struclowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Strutzel

uwagi:

• nie mylić z: strudel
• zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• węgierski: (1.1) bejgli

źródła: