stricte (język polski) edytuj

wymowa:
‹strikte›, IPA[ˈstrʲiktɛ], AS[strʹikte], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób ścisły, dokładnie
odmiana:
przykłady:
(1.1) Działalność naszej partii nie jest stricte polityczna.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ściśle
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. stricte
uwagi:
(1.1) Poprawne jest sformułowanie sensu stricto albo stricte, ale nie sensu stricte.
tłumaczenia:
źródła:

stricte (interlingua) edytuj

wymowa:
strikte
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ścisły, precyzyjny
(1.2) wąski (mający niewielką szerokość)
(1.3) ciasny (np. o ubraniu)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stricto, strictessa, strictura
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

stricte (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) pokrótce, pobieżnie[1]
(1.2) ściśle, dokładnie, dosłownie

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) Voc. sg. m od: strictus
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) strictim
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strictura ż
czas. stringo
przym. strictus
przysł. strictim
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. strictusścisły, zwięzły
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 645.