stressig

stressig (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stresujący

odmiana:

(1.1)

 

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba	der stressige	die stressige	das stressige	die stressigen
	mieszana	(k)ein stressiger	(k)eine stressige	(k)ein stressiges	keine stressigen
	mocna	stressiger	stressige	stressiges	stressige
Gen.	słaba	des stressigen	der stressigen	des stressigen	der stressigen
	mieszana	(k)eines stressigen	(k)einer stressigen	(k)eines stressigen	keiner stressigen
	mocna	stressigen	stressiger	stressigen	stressiger
Dat.	słaba	dem stressigen	der stressigen	dem stressigen	den stressigen
	mieszana	(k)einem stressigen	(k)einer stressigen	(k)einem stressigen	keinen stressigen
	mocna	stressigem	stressiger	stressigem	stressigen
Akk.	słaba	den stressigen	die stressige	das stressige	die stressigen
	mieszana	(k)einen stressigen	(k)eine stressige	(k)ein stressiges	keine stressigen
	mocna	stressigen	stressige	stressiges	stressige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) echt / total / wirklich stressig • ein stressiger Job • eine stressige Situation

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stress m, Stressor m

czas. stressen

przym. gestresst, stressfrei, stressgeplagt, stressresistent, stressauslösend

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

stressig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) stresujący

odmiana:

(1.1) stressig, stressigt, stressiga; st. wyższy stressigare; st. najwyższy stressigast

przykłady:

(1.1) Jag har ett mycket stressigt jobb. → Mam bardzo stresującą pracę.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stress

czas. stressa

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: