straffe

straffe (język duński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) karać

odmiana:

(1.1) at straffe, straffer, straffede, straffet

przykłady:

(1.1) I Danmark må man ikke straffe sine børn ved at slå dem. → W Danii nie wolno karać swoich dzieci biciem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) belønne

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. straf

przym. strafbar, straffet, ustraffet

związki frazeologiczne:

etymologia:

śdn. straffen

uwagi:

źródła:

straffe (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) karać

odmiana:

(1.1) å straffe, straffer, straffet, straffet lub å straffe, straffer, straffa, straffa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. straff

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: