stracić rezon (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈstraʨ̑iʨ̑ ˈrɛzɔ̃n], AS[straćić rezõn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.wym. warsz.
znaczenia:

fraza czasownikowa dokonana

(1.1) stracić pewność siebie, swobodę, rezolutność; nie umieć wybrnąć z kłopotliwej sytuacji[1]
odmiana:
(1.1) zob. stracić, „rezon” nieodm., w formach zaprzeczonych – „rezonu”
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) położyć uszy po sobie, stulić uszy po sobie, spuścić uszy po sobie, podwinąć ogon pod siebie, podwinąć ogon
antonimy:
(1.1) odzyskać rezon, nabrać rezonu
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Bąba, Jarosław Liberek, Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002, ISBN 83-01-13696-0, s. 676.